Recensie De Gelderlander 14 - 11 - 2003

Pinter en Albee niet stuk te krijgen

Door SUZANNE HOENDERDAAL

 

Een bekentenis: toen ik ver­nam dat Het Hof De Dieren­tuin en De Dienstlift ging spelen, dacht ik: nee hè, niet weer. Die gedachte sloeg niet op Het Hof, maar op de twee eenakters. Die zie je in de loop der jaren met grote regelmaat voorbij komen en op een dag weet je: ik houd niet meer van Pinter. Van Albee nog wel - hoewel Virginia Woolf ook in vele foute versies opdook - ,maar Pinter in het algemeen en De Dienstlift in het bijzonder kan ik niet meer zien. Die twee man­nen in een kelder die wachten op een opdracht en een ontknoping die ik maar niet kan vatten. Ik zag het stuk in een man-vrouw versie, waardoor het opeens een echt­paar werd. Ik zag heel veel verschil­lende decors, van naargeestig via kaal tot strak. Ik zag heftig spel en ingehouden spel.

Maar ja, dan komt Het Hof ermee en uit en je gaat weer kijken. Naar Joop van der Linden en Paul Gies­ke in een bijna gezellig decor. De verstandhouding tussen de twee mannen is noch heftig, noch af­standelijk, maar iets ertussenin. Een kameraadschap met de nodi­ge irritatie waarin Ben (Paul Gieske) de leider is.

Nóg een bekentenis: ik houd weer van Pinter en van zijn Dienstlift. Want Van der Linden en Gieske kregen het toch maar mooi voor elkaar dat ik geboeid werd. Dat ik de tekst en de situatie weer intrige­rend ging vinden. Dat het surrealis­me de verbeelding weer aan het werk zette: Kennelijk is Pinter toch niet stuk te krijgen.

Voor de pauze waren Van der Lin­den en Gieske te zien geweest in Het verhaal van de Dierentuin van Edward Albee. Ook zo'n klassie­ker, maar een stuk toegankelijker. Over een keurige meneer (Joop van der Linden) die zit te lezen in het park en wordt lastiggevallen door een wat verlopen type (Paul Gieske) die behoefte heeft aan pra­ten. De sfeer wordt benauwender en voert je naar een einde dat aller­minst in raadsels is gehuld.

Beide stukken vragen concentratie van zowel spelers als publiek. Is dat iets voor Het Hof? Ja, waarom niet. Minder licht verteerbaar dan de meeste producties, maar zeker geen buitenbeentjes in het Hof-re­pertoire, dat nog steeds wars is van pretenties en modernistische zwaarwichtigheid. Ga maar kijken, zelfs als u genoeg zou hebben van Pinter.

 

DE DIERENTUIN & DE DIENSTLIFT

Tekst Eward Albee                         Tekst: Harold Pinter

Regie en decor: Joop van der linden. Speladviezen: Wannie de Wijn.

Met: Paul Gieske en Joop van der Linden.

Première: 12 september 2003