DE BURGGRAVIN VAN VERGI

Naar teksten van een onbekende Brabantse dichter. Regie: Frederik de Groot

Gespeeld door Bartho Braat en Kim Soepnel (contrabas)

Première 9 december 2009

Bartho Braat speelt soap uit de middeleeuwen

 

door Maarten Reith

ARNHEM - De burggravin van Vergi is bij middelbare scholieren popu­lair voor hun leeslijst. Bij het grote publiek is het middeleeuwse lief­desdrama echter onbekend. Als het aan GTST-acteur Bartho Braat ligt, komt daar binnenkort veran­dering in. Samen met contrabassis­te Kim Soepnel brengt hij het ver­haal als muzikale monoloog op de planken.

„Het is een heel toegankelijk ver­haal, niet heel ingewikkeld, eigen­lijk best soapy", vindt Braat, bij ve­len bekend vanwege zijn rol als Jef Alberts in de RTL-soap Goede tij­den slechte tijden. „Het gaat over liefde, jaloezie, verraad en de dood, kortom de thema's waar het in drama altijd over gaat."

De burggravin van Vergi dateert uit de veertiende eeuw. Het verhaal gaat over een gravin die een gehei­me verhouding heeft met een aantrekkelijke ridder. Een hertogin wil hem ook als minnaar, maar hij wijst haar af. Als zij vervolgens ont­dekt dat de burggravin wél met hem vreemdgaat, zint de hertogin op wraak. Dat leidt niet alleen tot de dood van de geliefden, maar ook tot haar eigen dood.

Het historische drama is in 1997 door Willem Wilmink vertaald in eigentijds Nederlands. Hij hield het eenvoudige rijmschema in stand, zodat het verhaal leest als een sinterklaasgedicht. Braat en Soepnel laten zijn tekst groten­deels in tact; er zijn slechts enkele passages ingekort.

„Het is in de middeleeuwen al ge­schreven met een goed gevoel voor timing. Aan het eind komt er steeds meer tempo in en volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Het is het schoolvoorbeeld van een goed script", zegt Braat.

De acteur vertelt het verhaal als monoloog, en neemt alle rollen voor zijn rekening. Hij zocht con­trabassiste Kim Soepnel erbij als muzikaal tegenwicht. „De tekst be­staat uit 1127 dichtregels. Dat is zo'n stortvloed van woorden dat tekst klank wordt. Daarom vond ik dat er muziek nodig was, als te­genkleur."

Soepnel begeleidde onder anderen Maarten van Roozendaal en heeft haar eigen band. „Het combineren van muziek en tekst is wat ik altijd al heb gedaan", zegt ze. Soepnel heeft elk personage een eigen ge­luid gegeven. Haar bijdrage gaat dan ook veel verder dan 'muzikale begeleiding'. „De muziek dient ter verduidelijking van het verhaal. Het maakt alles explicieter."

Braat, die al zeventien jaar in GTST speelt, ziet toneelspel als een noodzakelijke aanvulling op zijn televisiewerk. „De eerste soap­jaren speelde ik geen toneel. Tot­dat ik een hekel kreeg aan de came­ra's en weer het toneel ben opge­gaan. Daar heb ik ontdekt wat ik in het acteren allemaal liet liggen. Zo kreeg ik weer plezier in de ca­mera."