Recensie Arnhemse Courant
Het Hof met “Terug naar Matmata":
Meeslepende zwanezang van artiestenpaar
door Maarten van Oosterhout
ARNHEM -
Zoals de voorstelling-
Omdat de provincie Gelderland niet bereid was subsidie te geven voor meer dan twee projecten, heeft het gezelschap besloten er een streep onder te zetten. Joop van der Linden („Je wordt zo moe van dat eeuwige zeuren om geld") vertrekt naar Munchen om daar de theaterwereld te gaan verkennen.
Tunesie
„Terug naar Matmata" is ontstaan tijdens een verblijf van beide acteurs in Tunesie,
-
In dit geval is daarbij het belangrijkste handvat de taal. Joop van der Linden en Ruurt Maesschalck hanteren voornamelijk de taal en het ritme daarvan; waarmee ze keer op keer in flarden herinneringen en toekomstverwachtingen de degens kruisen. Belangrijk element is daarbij, dat de een blank, de ander zwart is, waardoor er in flitsen machtsverhoudingen meespelen, die worden ' omgekeerd, zich spiegelen en weer in hun oorspronkelijke wankele evenwicht terugkeren.
Het ritme van de taal wordt in deze voorstelling ondersteund door het ritme van de muziek: de bongo's en het drumstel ' waarmee de imposante leegheid van de woestijn en de zinderende hitte, waardoor beide acteurs kennelijk bijzonder zijn gefascineerd tijdens hun bezoek aan Tunesie en waarnaar ze, getuige de titel van het stuk, naar terugverlangen, een extra dimensie krijgen.
Opvallend
Opvallend in deze voorstelling is, dat de komische elementen ook werkelijk komisch zijn, maar tegelijkertijd weer een extra facet in de relatie tussen die twee mannen laat zien. De lach geeft evenveel spanning als bijvoorbeeld de geweldsscène of de revuesketch , die los van het verhaal in een vervreemdend spotje worden gezet. Daarnaast is het bezoek van de Amerikaanse toeristen aan de grotwoningen in de woestijn een aardig intermezzo, waarmee die uitgestrekte eenzaamheid en de grootheid van de woestijn door de binnendringende beschaving weer wordt gerelativeerd.
Het gevaar is groot, dat je achter een dergelijke, voornamelijk op taal gebaseerde opzet veel meer gaat zoeken dan er in werkelijkheid aan de hand is, en ik denk niet dat dit de bedoeling van de acteurs was. Er is in het stuk sprake van een vrouw, die steeds maar slaapt, en die kennelijk een van de oorzaken is, waarom de beide mannen elkaar weer opzoeken. Gesuggereerd wordt dat ze vermoord zou zijn, waneer bebloede flarden van kleren uit de bakken worden getrokken, waarin natte augurken worden gekweekt. Maar het is niet meer dan het begin van een spanningsboog, die de acteurs aangrijpen om weer iets nieuws op het toneel te laten gebeuren.
In „Terug naar Matmata" gebeurt veel geloof-
Tot en met 20 juni is er dus nog gelegenheid „Terug naar Matmata" in de foyer van de Arnhemse schouwburg te zien. Wees er tijdig bij, want het aantal plaatsen voor deze voorstelling, die een grote belangstelling verdient, is beperkt.
-
Recensie De Gelderlander
Matmata,
prettige spanning
‘Terug naar Matmata' van en door Theatergroep Het Hof. Spelers: Ruurt de Maesschalck en Joop van der Linden. Speladviezen: Myranda Jongeling. Premiere: gisteravond Oude Foyer Schouwburg Arnhem. Nog te zien: t/m 20 juni (met uitzondering van zondagen en maandagen) om 20.30 uur in de Oude Foyer.
Door Suzanne Hoenderdaal
Op een berg zit een kluizenaar in monnikspij. Door de woestijn, aan de voet van de berg, komt een dorstige Arabier aangesloft.
De Arabier blijkt een verdwaalde toerist die in de kromme kleutertaal waarmee wij tegen buitenlanders praten om ons goed verstaanbaar te maken, om water vraagt. De kluizenaar antwoordt in perfect Nederlands.
Vanaf dat moment begint de verwarring: kennen de twee elkaar nou wel of niet? De ene keer is er sprake van een terugkeer, de andere keer gaat het weer om een verdwaalde vreemdeling. Er wordt gevraagd naar `haar', er worden associatief rollen gespeeld, spelletjes gedaan, aan `toen' gerefereerd.
Bepaald een prettige verwarring, die je voortdurend in ademloze spanning houdt.
`Terug naar Matmata' gaat over de verhouding vroeger en nu tussen de twee mannen. Beiden hebben tussen vroeger en nu verschillende dingen gezien en beleefd, beiden hebben een zelfde herinnering en een verschillend heden. Ze spelen ermee alsof het een balspel is, heen en weer, van de ene overgang in de,andere. Alles heel sec en met weinig middelen.
Daarom wordt de lijn gebroken als zich opeens een Amerikaans toeristenpaar aandient, de vrouw in jurk en lawaaiige pruik, de man iets minder prominent aanwezig. De parodie stoort, is te veel van het goede, valt als een steen in het zand en veroorzaakt een storend gat in de voorstelling.
Percussie
Verder kan alles. Ook een percussienummer, eendrachtig opstijgend vanachter de berg. Ook de gevechten, de harmonie, de snelle rolwisselingen binnen de spelletjes. Ruurt de Maesschalck en Joop van der Linden maken de cirkel ` rond met Het Hof. Begonnen met z'n tweeën, daarna uitgebreid tot een grote groep spelers, terug naar de basis van het tweemanschap. Hun laatse produkt. Een prachtig produkt met zichtbare zekerheden in het spel (vooral van Ruurt), ontleend aan ervaring.
TERUG NAAR MATMATA
van en door Theatergroep Het Hof.
Spel: Joop van der Linden en Ruurt de Maesschalck.
Speladviezen; Myranda Jongeling.
Decor; Joop van der Linden. Techniek; Ad van Hassel en Ernst Soetekouw
Wereldpremière 3 juni 1987, Oude Foyer; Stadsschouwburg Arnhem.
Ruurt de Maesschalck en
Joop van der Linden in
„Terug naar Matmata":
doodzonde dat ze hun heil
ergens anders moeten zoeken.