WIE IS ER BANG VOOR VIRGINIA WOOLF

Van Edward Albee

Regie: Wannie de Wijn. Vertaling en Decor: Joop van der Linden.

Met: Saskia Bonarius, Elisabeth Loot-Verlee, Joop van der Linden en Stefan Rokebrand.

 

Première: 22 juli 2000

recensie De Gelderlander 24-7 2000

Klassieker als zomertheater in

Theater Het Hof

Door SUZANNE HOENDERDAAL

 

Ze komen al behoorlijk aangeschoten thuis van een feestje waar het aloude lied: `Who's af-raid of the big bad woolf' werd getransformeerd tot: `Who's afraid of Virginia Woolf . Het was per slot een intellectueel gezel­schap. Ze komen thuis, George en Martha, met het lied nog in hun hoofd en ze nemen er nog eentje. Al gauw blijkt dat Martha nog een stel gasten heeft uitge­nodigd die alras op de stoep staan. Een jong echtpaartje dat vanaf het moment van binnen­komst een arena blijkt te betre­den. Daar kunnen ze geen vrijblijvende toeschouwers zijn. Ze worden zelf ook voor de leeuwen geworpen. Want het huwelijk van George en Martha is er een van verbale strijd op leven en dood, waar ze zelf wel min of meer mee om kunnen gaan, maar waar buitenstaanders door verpletterd worden. Die strijd kent spelregels. Zolang de echte­lieden zich daaraan houden is hun niet zachtzinnige omgang met elkaar een spel. Wanneer een van de twee zo'n spelregel aan zijn of haar laars lapt is het echt oorlog. Dat gebeurt deze nacht. Martha praat haar mond voorbij en George slaat subtiel, maar genadeloos terug.

Edward Albee heeft vier duidelij­ke karakters neergezet in een scherpzinnig stuk. Martha - ge­speeld door Elisabeth Loot-Ver­lee - is een grove, provocerende vrouw die graag tegen alles en ie­dereen aantrapt. George - ge­speeld door Joop van der Lin­den - is wat murw gebeukt, maar desondanks behoorlijk aan haar gewaagd. Beiden hebben een zelfde cynisch gevoel voor humor dat hen bindt.

Gevoel voor humor is de beide gasten vreemd. Nick (Stefan Rokebrand) is een keurige jongen die wat omhoog zit met zijn hysterische kindvrouwtje Honey (Saskia Bonarius) dat slecht te­gen drank kan. Hij is slim genoeg om te begrijpen wat er aan de hand is, maar mist, behalve de humor ook de behendigheid om zich te onttrekken aan de situa­tie. Honey snapt nergens iets van en is gewoon een domme giegel. De rollen van Nick en Honey worden gespeeld door derde­jaars toneelschoolstudenten. Rokebrand eerst wat houterig, later flink op dreef, Bonarius met alle irritante trekjes die haar per­sonage vraagt.

Om met de allerlaatste scène te beginnen: daarin overtroffen Loot en van der Linden zichzelf. Was het stuk de hele avond ver­makelijk, onderhoudend, goed gespeeld maar niet echt span­nend, die laatste scène greep je bij de strot. Prachtig!

 

 

recensie Arnhemsche Courant 24-7-200

Theater Het Hof brengt Albee op gouden dienblad

Door PETER AANSORGH

 

Zij haat hem en hij haat haar. Geen uitzonderlijke situatie. Toch schreef de Engelse toneelschrijver Edward Albee over dat onderwerp een bijzonder fraai en zeer onderhoudend verhaal ('Who is afraid of Virginia Woolf , 1960), later een over de hele wereld veel gespeeld to­neelstuk.

 

Het succes van het dramatische epistel zit zéker niet in de franje (wrange humor, weerspiege­ling) of in het gruwelkabinet van de werkelijkheid, maar logi­scherwijs in het genot van leed­vermaak. Wat is er nou aange­namer, sensationeler, én bevre­digender dan ergens in een huis­kamer te kunnen kijken waarin twee mensen er een dagtaak van hebben gemaakt om elkaar naar het leven te staan?', moet Albee hebben gedacht toen hij 'Who is afraid of Virginia Woolf' schreef. En daarmee schoot hij raak. Want een bo­chel hebben is erg, maar niet als de hele wereld een bochel heeft. Opmerkelijk in dat verband is

de naïeve 'uitleg' in het pro­grammaboekje, 'Iedereen kent in zijn omgeving wel een echtpaar zoals Martha en George...' Immers: het verhaal gaat juist niet over de buren, en exact dát maakt de voorstelling zo bijzon­der.

 

De vier acteurs (twee 'echtpa­ren') van Theater Het Hof weten van Albee's verhaal een beknopt maar imposant kijkspel te maken. Joop van der Linden als de wat onderworpen, schijn­baar gelaten, humoristisch rela­tiverende intellectueel George; Elisabeth Loot-Verlee in de rol van de dominante, hypergefrus­treerde Martha. Subliem spel.

 

Passie

Van der Linden en Loot-Verlee weten het lot van Martha en Ge­orge (het zijn beiden 'hunkeraars') met passie en smart uit te dragen. En toch lijken Saskia Bo­nairus (Honey) en Stefan Roke­brand (Nick), wellicht omdat ze zo jong zijn, de echte verant­woordelijken voor de kijkcij­fers: hoogstaand en vooral zeer indrukwekkend - let op de punt­gave mimische invulling van Bo­narius - toneelspel. Theater Het Hof presenteert Wie is er bang voor Virginia Woolf op een gou­den dienblad.