recensie De Gelderlander
THEATER WHAT'S THE MATA HARI?
Stoeien met tijd en plaats
in Theater Het Hof
Door SUZANNE HOENDERDAAL
Terecht merkt Mata Hari op: `Ik heb nooit gehoord van Marylin Monroe, maar zij waarschijnlijk wel van mij.' Dit geeft aan hoe er in het toneelstuk What's the Mata Hari gestoeid wordt met tijd, plaats en handeling. Want Mata Hari stierf in werkelijkheid (1917) voor Norma Jean Baker (Monroe) geboren was, laat staan beroemd. Het verhaal van Margaretha Geertruida Zelle, geboren in 1877 in Leeuwarden, wordt verteld door acteur Tony Dunham en actrice Charlotte Collins. Ze leven nu, maar gaan terug in de tijd. En dat terug in de tijd begint ook met het einde: de executie van Mata Hari, die ooit Greetje Zelle heette. Ze leeft nog steeds voort als een legende, maar weinig mensen weten meer van haar dan dat ze een exotische danseres was in Parijs, dat ze het bed deelde met belangrijke mannen en dat ze veroordeeld werd als spionne voor Duitsland tijdens de eerste wereldoorlog. Nu komt de vrouw zelf naar voren, in het Engels verteld en gespeeld door een prachtige Collins.
Om haar heen sprong Tony Dunham die in z'n eentje alle mannen in Mata Hari's leven
speelde. Haar vader, die haar in de steek liet. Haar leraar met wie ze een verhouding
had. Haar man die een alcoholische tiran was -
Bovendien was Greetje Zelle een ondernemende dame met een rijke fantasie. De overeenkomst met Marylin is niet zo vreemd. Vooral ook omdat succes niet gelukkig blijkt te maken, maar eerder eenzaam.
Ook dat spionage-
-
recensie Arnhemsche Courant
Smeuïge en amusante
'Mata Hari' in Hoftheater
Margaretha Geertruide Zelle. Deze naam zegt de meeste mensen waarschijnlijk niets. We kennen haar beter als Mata Hari, u weet wel, dat erotische danseresje. In het begin van de vorige eeuw spioneerde ze zowel voor de Duitsers als voor de Fransen. Ze werd daarvoor in 1917 geëxecuteerd.
In theater Het Hof was gisteravond de première te zien van 'What's the Mata Hari', een Engelstalig theaterstuk over deze legendarische en beroemde, maar uiteindelijk eenzame vrouw.
'I want to be loved by you', zingt een aantrekkelijke Mata Hari, gespeeld door Charlotte Collins In uitdagend kostuum en met verleidelijke bewegingen is dit dan ook een uiterst geloofwaardige Mata Hari. In anderhalf uur tijd lopen we door haar leven; vanaf haar jeugd in Friesland tot aan haar dood in Frankrijk. Ze heeft een passie voor mannen in uniform, geld en beroemd zijn. Ze is geen hoer maar een courtisane. Ze geniet van alle glitter en glamour. En toch: op haar veertigste komt ze erachter dat ze behoorlijk eenzaam is geweest al die tijd. Kortom, dit zijn toch heerlijke elementen voor een avondje theater.
Tony Dunham speelt de mannen in haar leven en wisselt constant van rol. Hij is vader, man, beroemd regisseur en wat al niet meer. Soms speelt hij grotesk en zet hij typetjes neer, soms is hij integer of serieus. Hij maakt gekke geluiden zoals die van een geit, in het verhaal van 'de bokkenwagen'. Telkens gebiedt Mata Hari hem te stoppen. Deze herhaling blijkt goed te werken en wordt ook in andere scènes gebruikt. Zo kondigt Mata Hari zichzelf drie keer achter elkaar aan, telkens in een andere taal. We zien Tony Dunham hierop geïrriteerd reageren.
Met een knipoog wordt het verhaal verteld. Mata Hari valt telkens overdreven groot flauw als de naam van haar geliefde genoemd wordt. Soms kijken spelers met verwonderde blik even naar het publiek. Toch wordt de voorstelling niet dood gerelativeerd; bepaalde momenten, zoals de dood van het zoontje, worden juist heel integer gespeeld en geven het verhaal een extra laag mee.
Dat het stuk in het Engels gespeeld wordt, is misschien even wennen. Toch valt het geheel goed te volgen. Zelfs de woordgrappen komen over. Deze Mata Hari is een smeuïg, intrigerend stuk theater dat op een levendige en amusante wijze wordt neergezet.
Mieke Hendrikse
WHAT’S THE MATA HARI
Confederacy of Fools. Tekst en decor: Tony Dunham.
Met: Charlotte Collins en Tony Dunham
Première 24 mei 2001