DODENDANS
naar August Strindberg en Friedrich Dürrenmatt.
Regie en decor: Joop van der Linden
Met: Caroline Almekinders, Joop van der Linden en Donat Ontskul.
Première 6 maart 2009.
(recensie De Gelderlander 7-
'Dodendans' van Het Hof
meer tragisch dan komisch
Door Agnes van Brussel
ARNHEM -
Maar het isolement is deels zelf gekozen. De kapitein heeft zich bij de kleine militaire gemeenschap zo gehaat gemaakt, dat de dokter het echtpaar niet uitnodigt voor een feest in het naburige huis.
De kapiteinsvrouw Alice brengt met bittere toon verslag uit van de festiviteiten, die ze door het raam gade slaat. De conversatie is snierend. De echtgenoten troeven elkaar af in bittere beschuldigingen. Er is strijd over geld, het eten, het drankmisbruik, de muziekkeuze en over de beide kinderen. Waarover niet eigenlijk?
Deze mensen haten elkaar. Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Kapitein Edgar heeft ernstige absences. Minuten lang is hij van de wereld. Tijdens die absences lucht zijn vrouw haar hart. Edgar ontkent zijn ziekte. Alice zal niet treuren om zijn dood, maar voorlopig lijkt de situatie uitzichtloos. Het bezoek van een neef brengt afleiding en spanning in hun leven. De vlotte zakenman, Kurt (Donat Onskul), is volgens de echtelieden degene die hen ooit bij elkaar bracht. Zelf ziet hij het anders. Alice koos destijds niet voor hem, maar stelde status boven liefde. Kurts huwelijk is mislukt en Alice ziet in hem een mogelijke verlossing uit haar huwelijk.
Joop van der Linden speelt de stramme bittere kapitein in zijn eigen fraai ontworpen
decor. Mooi is zijn Russisch ogende 'Bojaren-
Geen van drieën zijn vies van een beetje chantage of bedrog. Strindberg, de oorspronkelijke schrijver van het stuk, was van mening dat het huwelijk per definitie een misère is. Zelf was hij tot driemaal toe kortstondig en ongelukkig getrouwd.
Ook in de bewerking van Dürrenmatt blijft het huwelijk een hel, met vleugjes nare cynische kleinburgerlijkheid.
Je wordt niet echt vrolijk van deze Dodendans' al zijn er beslist komische momenten.
Recensie: Dagjeweg.nl 22-
Piepklein theater vol passie
Theater Het Hof blinkt opnieuw uit in Dodendans
Van onze redacteur Tim Kraaijvanger
Theater Het Hof: piepklein, maar enorm knus!
In een duister steegje, in een achterbuurt van Arnhem, in een nietszeggend gebouw: daar komt theater tot leven! Het kleinste theatertje van Arnhem is één van de mooiste van Nederland. En de producties? Die zijn nog vele malen mooier.
Theater Het Hof lijkt acht maanden per jaar gesloten te zijn. Schijn bedriegt. De
acteurs en actrices zijn dan druk bezig om de nieuwste producties voor te bereiden.
In november 2008 stond het gezelschap met de productie 'Kamer 603', een klucht gebaseerd
op het werk van Neil Simon. De zaal was wekenlang uitverkocht. Dit kwam niet alleen
door de geweldige prestaties van de cast -
Maar die anticommercie is niet vanzelfsprekend van blijvende aard. De kaartjes bij Theater Het Hof zijn niet duur, de producties zijn theaterwaardig en het gebouw is slechts een paar maanden per jaar open. De bezoekers die komen, komen al jaren. Want het is echt waar: als u een keer bij Theater Het Hof bent geweest, laat het kleine theatertje in Arnhem u nooit meer los.
Dodendans
Kapitein Edgar mag zijn vrouw niet. Dat gevoel is wederzijds.
Brengt het huwelijk alleen maar ongeluk voort? Misschien wel. Kapitein Edgar leeft al jaren met zijn vrouw Alice in een fort op een eiland. Niemand op het eiland mag Edgar. Hierdoor belandt het duo in een isolement. Toch haten Edgar en Alice elkaar het meest. Edgar probeerde zijn vrouw te vermoorden door haar in zee te duwen, Alice wacht rustig tot de sterfdag van haar man. Want die komt dichterbij. Edgar is ernstig ziek en heeft absences: minutenlang is Edgar van de wereld en dat geeft Alice de tijd om haar hart écht te luchten.
De situatie verandert wanneer neef Kurt op het eiland komt. Alice heeft altijd van Kurt gehouden, maar koos 25 jaar geleden voor de status van Edgar en niet voor liefde. Nu ziet zij een kans om wel de man van haar dromen te volgen. En tjah, Edgar die vraagt zich maar één ding af. Waarom wil een rijke, succesvolle zakenman quarantainemeester worden op een geïsoleerd eiland?
Het stuk kon alleen maar geschreven zijn door iemand die huwelijken haat. En dat klopt. Dürrenmatt schreef het stuk na twee scheidingen. Dit maakt Dodendans zwaarder, maar niet loodzwaar. Er zitten gelukkig genoeg luchtige en komische momenten in de productie. Het vraagt veel talent van een toneelspeler om een glimlach op iemands gezicht te toveren, maar daarnaast ook een traan te laten rollen. Het trio van Dodendans (Donat Onskul, Joop van der Linden & Caroline Almekinders) speelt voortreffelijk. De gezichtsuitdrukkingen van Van der Linden zetten een levensecht karakter neer. De wanhopige ogen van Almekinders schreeuwen om bevrijding, vooral in de laatste tien seconden van de productie.
Dodendans is tot zaterdag 4 april te zien in Theater Het Hof. Het theater is open op woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag. Dodendans begint om 20:30 uur. Het is aan te raden om vooraf te reserveren.