GIF
Tekst: Lot Vekemans
Regie en decor: Joop van der Linden en Wannie de Wijn
met: Oda Berends en Joop van der Linden.
première: 10 november 2018
Het Hof speelt Gif van Lot Vekemans
Zachte humor en ingetogen tederheid
Door Ton Verbeeten
‘Wij zijn een man en een vrouw die een kind hebben verloren, dan zichzelf en daarna elkaar’, zegt hij. Dat mag je gerust een beladen uitspraak noemen.
Joop van der Linden is de man die dit, zes jaar na de dood van zijn zoontje Jacob
en vijf jaar – zoals hij herhaaldelijk benadrukt -
Hij en zij, de vrouw en de man, ontmoeten elkaar voor het eerst na hun scheiding in een kille wachtruimte van het kerkhof. Aanleiding voor deze ontmoeting is een brief waarin de herbegrafenis van hun zoon wordt aangekondigd. Er is gif in de grond van het kerkhof gevonden.
Je zou zeggen, dat deze gegevens voorboden zijn van een zwaar dramatische confrontatie, waarin man en vrouw elkaar het ene verwijt na het andere voor de voeten gooien. Die verwijten zijn er inderdaad en toch is de voorstelling licht en geestig zonder afbreuk te doen aan de diepte van hun beider verdriet.
Dat komt niet alleen door de teksten van Lot Vekemans. Die zijn ferm en hard, scherp
en soms zelfs rauw. De spanning in de voorstelling vindt zijn grond in de absolute
tegenstelling van beider verdriet. Zij – ‘Ik haat geluk!’ – verliest zich in het
verleden. Hij heeft er -
Natuurlijk leidt die situatie tot botsingen, maar het spel van Oda Berends en Joop
van der Linden is zo subtiel, dat er een lichtheid ontstaat. De heftigheid eindigt
telkens met een stop -
‘Ik lach nooit meer’, zegt zij. Even later barsten ze uit in een bevrijdende lach. Dat is een kenmerkende scène van deze voorstelling. Zo roerig als die ogenblikken zijn, zo ingetogen is de zachte humor waarmee beiden hun teksten zeggen… En dan is er ook nog de ontroerende tederheid van een opmerking als deze: ‘Ik had jou vast en jij hem. Je zong heel zachtjes.’
Theater Het Hof onderscheidt zich zeer met deze voorstelling. En dat is de verdienste van regisseur Erik Lars en van de spelers Oda Berends en Joop van der Linden. Ze hebben mij diep geraakt…